องค์การเพื่อการพัฒนา : ธนาคารในระดับภูมิภาค
สถาบันให้กู้ยืมเงิน ที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยภาครัฐบาลเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค และในระดับอนุภูมิภาค ธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคมีการก่อตั้งขึ้นมาในยุโรป ละตินอเมริกา แอฟริกา และเอเชีย ธนาคารเช่นนี้ในยุโรป คือ ธนาคารลงทุนยุโรป ซึ่งเริ่มปฏิบัติงานเมื่อปี ค.ศ.1958 เป็นสถาบันของรัฐต่างๆที่พัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมในกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจ ยุโรป(อีอีซี) มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงลักเซมเบิร์กประเทศราชรัฐลักเซมเบิร์ก มีทุนแรกเริ่ม 1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในทวีปอเมริกามีธนาคารเพื่อการพัฒนาระหว่างรัฐในทวีปอเมริกา ซึ่งได้เปิดดำเนินการเมื่อปี ค.ศ. 1960 มีสมาชิกประกอบด้วยสาธารณรัฐต่างๆรวม 21 สาธารณรัฐ มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐอเมริกา ธนาคารมีเงินทุน 3.15 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในทวีปแอฟริกามีธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกา ซึ่งก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1965 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงอาบิดจานประเทศไอเวอรีโคสต์ มีสมาชิกประกอบด้วยประเทศต่างๆในทวีปแอฟริกา และมีเงินทุน 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และเพื่อจะหาเงินทุนมาเสริมเงินทุนที่ได้จากเหล่าสมาชิกในทวีปแอฟริกาที่มี จำนวนไม่มากนั้น ก็จึงได้ดำเนินการการจัดตั้งกองทุนเพื่อการพัฒนาแอฟริกา เมื่อปี ค.ศ. 1972 เพื่อส่งเสริมให้มีการบริจาคทุนจากประเทศที่มีเงินทุนเหลือเฟือภายนอก ภูมิภาค ในทางทวีปเอเชียก็มี ธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ. 1967 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ มีทุนเริ่มแรก 1.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ สมาชิกของธนาคารระดับภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกแห่งนี้ นอกจากจะมีชาติในภูมิภาคนี้โดยตรงแล้วก็ยังมีชาตินอกภูมิภาคด้วย กล่าวคือ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ เยอรมนี เบลเยียม เนเธอร์แลนด์ อิตาลี และสวิตเซอร์แลนด์
ความสำคัญ การก่อตั้งธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคเกิดขึ้นเพราะผลของการขยายตัวของปัญหาการพัฒนาเศรษฐกิจ ซึ่งจำเป็นจะต้องมีการระดมทรัพยากรทุนที่ขาดแคลนเพื่อนำมาใช้แก้ปัญหานี้ โครงการความช่วยเหลือต่างๆทั้งแบบทวิภาคีและแบบพหุภาคีมักมุ่งให้ความช่วยเหลือทางเทคนิคและให้ความช่วยเหลือพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่จะให้ความช่วยเหลือเงินทุนเพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมมีส่วนน้อย หน้าที่หลักของธนาคารในภูมิภาคเหล่านี้ ก็คือ เข้าไปเติมเต็มความต้องการส่วนที่ขาดหายไปนี้ สมาชิกของธนาคารในระดับภูมิภาคต่างๆจะไม่มีลักษณะเป็นแบบเดียวกัน คือ ธนาคารเพื่อการพัฒนายุโรปมีสมาชิกประกอบด้วยรัฐที่มีความก้าวหน้าทางอุตสาหกรรมทั้งหมด ธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกาก่อตั้งขึ้นมาโดยประเทศด้อยพัฒนาในทวีปแอฟริกาทั้งหมด ธนาคารเพื่อการพัฒนาระหว่างรัฐอเมริกา มีสมาชิกที่พัฒนาทางอุตสาหกรรมในระดับสูงมากเพียงชาติเดียว(คือ สหรัฐอเมริกา) ส่วนธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย มีสมาชิกแยกออกเป็น 2 ประเภท คือ ประเภทหนึ่ง ได้แก่ ชาติที่พัฒนาแล้ว ส่วนอีกประเภทหนึ่ง คือ ชาติที่ด้อยพัฒนา เงินทุนที่นำมาสนับสนุนธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคได้มาจากทั้งภาครัฐบาลและจากการขายพันธบัตรภาครัฐบาล ธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคเป็นส่วนหนึ่งของความเคลื่อนไหวในระดับทั่วโลกที่จะแก้ปัญหานี้ โดยวิธีก่อตั้งองค์การระหว่างประเทศเฉพาะกิจต่างๆ ประสิทธิผลของธนาคารเหล่านี้ที่จะช่วยให้เกิดความทันสมัยและการสร้างชาติในประเทศด้อยพัฒนายังคงได้รับการทดสอบในช่วงทศวรรษปี 1990
สถาบันให้กู้ยืมเงิน ที่ก่อตั้งขึ้นมาโดยภาครัฐบาลเพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจในระดับภูมิภาค และในระดับอนุภูมิภาค ธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคมีการก่อตั้งขึ้นมาในยุโรป ละตินอเมริกา แอฟริกา และเอเชีย ธนาคารเช่นนี้ในยุโรป คือ ธนาคารลงทุนยุโรป ซึ่งเริ่มปฏิบัติงานเมื่อปี ค.ศ.1958 เป็นสถาบันของรัฐต่างๆที่พัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมในกลุ่มประชาคมเศรษฐกิจ ยุโรป(อีอีซี) มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงลักเซมเบิร์กประเทศราชรัฐลักเซมเบิร์ก มีทุนแรกเริ่ม 1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในทวีปอเมริกามีธนาคารเพื่อการพัฒนาระหว่างรัฐในทวีปอเมริกา ซึ่งได้เปิดดำเนินการเมื่อปี ค.ศ. 1960 มีสมาชิกประกอบด้วยสาธารณรัฐต่างๆรวม 21 สาธารณรัฐ มีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. สหรัฐอเมริกา ธนาคารมีเงินทุน 3.15 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ในทวีปแอฟริกามีธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกา ซึ่งก่อตั้งเมื่อปี ค.ศ. 1965 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงอาบิดจานประเทศไอเวอรีโคสต์ มีสมาชิกประกอบด้วยประเทศต่างๆในทวีปแอฟริกา และมีเงินทุน 250 ล้านดอลลาร์สหรัฐ และเพื่อจะหาเงินทุนมาเสริมเงินทุนที่ได้จากเหล่าสมาชิกในทวีปแอฟริกาที่มี จำนวนไม่มากนั้น ก็จึงได้ดำเนินการการจัดตั้งกองทุนเพื่อการพัฒนาแอฟริกา เมื่อปี ค.ศ. 1972 เพื่อส่งเสริมให้มีการบริจาคทุนจากประเทศที่มีเงินทุนเหลือเฟือภายนอก ภูมิภาค ในทางทวีปเอเชียก็มี ธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย ก่อตั้งเมื่อ ค.ศ. 1967 โดยมีสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่กรุงมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ มีทุนเริ่มแรก 1.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ สมาชิกของธนาคารระดับภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกแห่งนี้ นอกจากจะมีชาติในภูมิภาคนี้โดยตรงแล้วก็ยังมีชาตินอกภูมิภาคด้วย กล่าวคือ สหรัฐอเมริกา อังกฤษ เยอรมนี เบลเยียม เนเธอร์แลนด์ อิตาลี และสวิตเซอร์แลนด์
ความสำคัญ การก่อตั้งธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคเกิดขึ้นเพราะผลของการขยายตัวของปัญหาการพัฒนาเศรษฐกิจ ซึ่งจำเป็นจะต้องมีการระดมทรัพยากรทุนที่ขาดแคลนเพื่อนำมาใช้แก้ปัญหานี้ โครงการความช่วยเหลือต่างๆทั้งแบบทวิภาคีและแบบพหุภาคีมักมุ่งให้ความช่วยเหลือทางเทคนิคและให้ความช่วยเหลือพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานที่จะให้ความช่วยเหลือเงินทุนเพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางด้านอุตสาหกรรมมีส่วนน้อย หน้าที่หลักของธนาคารในภูมิภาคเหล่านี้ ก็คือ เข้าไปเติมเต็มความต้องการส่วนที่ขาดหายไปนี้ สมาชิกของธนาคารในระดับภูมิภาคต่างๆจะไม่มีลักษณะเป็นแบบเดียวกัน คือ ธนาคารเพื่อการพัฒนายุโรปมีสมาชิกประกอบด้วยรัฐที่มีความก้าวหน้าทางอุตสาหกรรมทั้งหมด ธนาคารเพื่อการพัฒนาแอฟริกาก่อตั้งขึ้นมาโดยประเทศด้อยพัฒนาในทวีปแอฟริกาทั้งหมด ธนาคารเพื่อการพัฒนาระหว่างรัฐอเมริกา มีสมาชิกที่พัฒนาทางอุตสาหกรรมในระดับสูงมากเพียงชาติเดียว(คือ สหรัฐอเมริกา) ส่วนธนาคารเพื่อการพัฒนาเอเชีย มีสมาชิกแยกออกเป็น 2 ประเภท คือ ประเภทหนึ่ง ได้แก่ ชาติที่พัฒนาแล้ว ส่วนอีกประเภทหนึ่ง คือ ชาติที่ด้อยพัฒนา เงินทุนที่นำมาสนับสนุนธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคได้มาจากทั้งภาครัฐบาลและจากการขายพันธบัตรภาครัฐบาล ธนาคารเพื่อการพัฒนาในระดับภูมิภาคเป็นส่วนหนึ่งของความเคลื่อนไหวในระดับทั่วโลกที่จะแก้ปัญหานี้ โดยวิธีก่อตั้งองค์การระหว่างประเทศเฉพาะกิจต่างๆ ประสิทธิผลของธนาคารเหล่านี้ที่จะช่วยให้เกิดความทันสมัยและการสร้างชาติในประเทศด้อยพัฒนายังคงได้รับการทดสอบในช่วงทศวรรษปี 1990
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น