องค์การการพัฒนา : สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศ(ไอดีเอ)
องค์การที่ขึ้นอยู่กับธนาคารโลก ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1960 เพื่อให้เป็นทบวงการชำนัญพิเศษของสหประชาชาติ ทำหน้าที่ปล่อย”เงินกู้เงื่อนไขยืดหยุ่น”แก่มวลสมาชิก เพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจ เมื่อถึงปี ค.ศ. 1987 สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศมีสมาชิกจำนวน 151 ชาติ และมีเงินทุนบริจาคที่เก็บได้จากสมาชิกกว่า 1 พันล้านดอลลาร์ ถึงแม้ว่าสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศจะเป็นสถาบันแยกเป็นเอกเทศหนึ่งต่างหาก แต่การบริหารและเจ้าหน้าที่ของสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศก็เป็นกลุ่มเดียวกับของธนาคารโลก(ไอบีอาร์ดี) นั่นเอง ทุนดำเนินการของสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศได้มาจากเงินบริจาคของรัฐที่มีเงินทุนมากๆและจากเงินกู้ที่ปล่อยให้สมาคมฯโดยธนาคารโลก ลักษณะเงินกู้ของสมาคมฯจะเป็นประเภท ”เงินกู้ที่มีเงื่อนไขยืดหยุ่น” กล่าวคือ (1) เป็นเงินกู้มูลค่าต่ำ(ไม่มีดอกเบี้ยเพียงแต่คิดค่าบริการรายปีเพียงเล็กน้อย) (2) มีระยะเวลาชำระหนี้ยาวนาน(50 ปี) และ (3) อัตราการชำระหนี้คืนก็ค่อยเป็นค่อยไป(10 ปีแรกยังไม่ต้องชำระหนี้ ช่วงสิบปีต่อมาจ่ายปีละหนึ่งเปอร์เซ็นต์ และช่วง 30 ปีต่อมาจ่ายปีละ 3 เปอร์เซ็นต์ของเงินกู้)
ความสำคัญ สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศ ก่อตั้งขึ้นมาจากผลของการวิพากษ์วิจารณ์ว่า ธนาคารโลกมีนโยบายปล่อยเงินกู้ในแบบอนุรักษ์นิยม(เหมือนสถาบันการเงินของภาคเอกชนทั่วไป) และจากผลของความวิตกกังวลของสหรัฐอเมริกาที่มีต่อนโยบายเชิงรุกในการให้ความช่วยเหลือทางด้านการค้าของสหภาพโซเวียตในช่วงทศวรรษปี 1950 แนวความคิดต้องการให้มีองค์การที่ขึ้นตรงต่อธนาคารโลกทำการปล่อยเงินกู้ที่มีเงื่อนไขยืดหยุ่นนี้ขึ้นมา ได้มีการถกแถลงกันเป็นครั้งแรกในรัฐสภาคองเกรสของสหรัฐอเมริกา โดยได้มีการเน้นย้ำว่าสหรัฐอเมริกาจะต้องมีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งองค์การเช่นนี้ขึ้นมาให้ได้ เมื่อถึงปี ค.ศ. 1980 สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศได้ขยายเครดิตเงินกู้มีมูลค่ากว่า 1 หมื่นห้าพันล้านดอลลาร์สหรัฐแก่ประเทศและดินแดนต่างๆกว่า 50 แห่ง การให้การสนับสนุนแก่สมาคมฯ ส่วนใหญ่จะได้จากประเทศลูกหนี้ เพราะประเทศลูกหนี้เหล่านี้ถือว่าสมาคมฯเป็นสถาบันปล่อยเงินกู้ที่ดีที่สุด เป็นอันดับสองรองลงมาจากเงินทุนแบบให้เปล่าของสหประชาชาติ ประเทศลูกหนี้เหล่านี้จะสามารถจ่ายเงินกู้คืนให้แก่สมาคมฯ หลังจากระยะปลอดดอกเบี้ยสิบปีแรกผ่านไปได้หรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับว่าประเทศเหล่านี้(1)มีความก้าวหน้าในการพัฒนาเศรษฐกิจเพียงใด และ(2) มีความสามารถในการแสวงหาเงินตราแลกเปลี่ยนต่างประเทศได้มากน้อยขนาดไหน
องค์การที่ขึ้นอยู่กับธนาคารโลก ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ.1960 เพื่อให้เป็นทบวงการชำนัญพิเศษของสหประชาชาติ ทำหน้าที่ปล่อย”เงินกู้เงื่อนไขยืดหยุ่น”แก่มวลสมาชิก เพื่อส่งเสริมการพัฒนาทางด้านเศรษฐกิจ เมื่อถึงปี ค.ศ. 1987 สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศมีสมาชิกจำนวน 151 ชาติ และมีเงินทุนบริจาคที่เก็บได้จากสมาชิกกว่า 1 พันล้านดอลลาร์ ถึงแม้ว่าสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศจะเป็นสถาบันแยกเป็นเอกเทศหนึ่งต่างหาก แต่การบริหารและเจ้าหน้าที่ของสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศก็เป็นกลุ่มเดียวกับของธนาคารโลก(ไอบีอาร์ดี) นั่นเอง ทุนดำเนินการของสมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศได้มาจากเงินบริจาคของรัฐที่มีเงินทุนมากๆและจากเงินกู้ที่ปล่อยให้สมาคมฯโดยธนาคารโลก ลักษณะเงินกู้ของสมาคมฯจะเป็นประเภท ”เงินกู้ที่มีเงื่อนไขยืดหยุ่น” กล่าวคือ (1) เป็นเงินกู้มูลค่าต่ำ(ไม่มีดอกเบี้ยเพียงแต่คิดค่าบริการรายปีเพียงเล็กน้อย) (2) มีระยะเวลาชำระหนี้ยาวนาน(50 ปี) และ (3) อัตราการชำระหนี้คืนก็ค่อยเป็นค่อยไป(10 ปีแรกยังไม่ต้องชำระหนี้ ช่วงสิบปีต่อมาจ่ายปีละหนึ่งเปอร์เซ็นต์ และช่วง 30 ปีต่อมาจ่ายปีละ 3 เปอร์เซ็นต์ของเงินกู้)
ความสำคัญ สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศ ก่อตั้งขึ้นมาจากผลของการวิพากษ์วิจารณ์ว่า ธนาคารโลกมีนโยบายปล่อยเงินกู้ในแบบอนุรักษ์นิยม(เหมือนสถาบันการเงินของภาคเอกชนทั่วไป) และจากผลของความวิตกกังวลของสหรัฐอเมริกาที่มีต่อนโยบายเชิงรุกในการให้ความช่วยเหลือทางด้านการค้าของสหภาพโซเวียตในช่วงทศวรรษปี 1950 แนวความคิดต้องการให้มีองค์การที่ขึ้นตรงต่อธนาคารโลกทำการปล่อยเงินกู้ที่มีเงื่อนไขยืดหยุ่นนี้ขึ้นมา ได้มีการถกแถลงกันเป็นครั้งแรกในรัฐสภาคองเกรสของสหรัฐอเมริกา โดยได้มีการเน้นย้ำว่าสหรัฐอเมริกาจะต้องมีบทบาทสำคัญในการจัดตั้งองค์การเช่นนี้ขึ้นมาให้ได้ เมื่อถึงปี ค.ศ. 1980 สมาคมการพัฒนาระหว่างประเทศได้ขยายเครดิตเงินกู้มีมูลค่ากว่า 1 หมื่นห้าพันล้านดอลลาร์สหรัฐแก่ประเทศและดินแดนต่างๆกว่า 50 แห่ง การให้การสนับสนุนแก่สมาคมฯ ส่วนใหญ่จะได้จากประเทศลูกหนี้ เพราะประเทศลูกหนี้เหล่านี้ถือว่าสมาคมฯเป็นสถาบันปล่อยเงินกู้ที่ดีที่สุด เป็นอันดับสองรองลงมาจากเงินทุนแบบให้เปล่าของสหประชาชาติ ประเทศลูกหนี้เหล่านี้จะสามารถจ่ายเงินกู้คืนให้แก่สมาคมฯ หลังจากระยะปลอดดอกเบี้ยสิบปีแรกผ่านไปได้หรือไม่นั้น ก็ขึ้นอยู่กับว่าประเทศเหล่านี้(1)มีความก้าวหน้าในการพัฒนาเศรษฐกิจเพียงใด และ(2) มีความสามารถในการแสวงหาเงินตราแลกเปลี่ยนต่างประเทศได้มากน้อยขนาดไหน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น