Trade Policy Organization : Lome Convention
Lome Convention :อนุสัญญาโลเมอนุสัญญาโลเม (Lome Convention) คือ สนธิสัญญาทางการค้าพิเศษ ที่บรรลุข้อตกลงกันที่นครโลเมประเทศโตโกเมื่อปี ค.ศ. 1975 ระหว่างประชาคมเศรษฐกิจยุโรป(อีอีซี) กับประเทศกำลังพัฒนา 56 ชาติในแอฟริกา เอเชียและแปซิฟิก และคาริบเบียน อนุสัญญาโลเมนี้นำมาใช้แทนอนุสัญญาเยาอุนเดปี ค.ศ. 1963 และปี ค.ศ. 1969 ที่ได้ลงนามโดยประชาคมเศรษฐกิจยุโรปกับประเทศในแถบแอฟริกาจำนวน 18 ประเทศ วัตถุประสงค์สำคัญของอนุสัญญาเยาอุนเดและอนุสัญญาโลเม ก็คือ เพื่อให้สิทธิพิเศษทางการค้าแก่ประเทศผู้ลงนามจากกลุ่มโลกที่สามนับตั้งแต่ปี ค.ศ. 1971 เป็นต้นมา จากข้อตกลงให้สิทธิพิเศษทางการค้าเหล่านี้ก็ได้มีการดำเนินการให้สอดคล้องกับระบบการให้สิทธิพิเศษโดยทั่วไป(จีเอสพี) ที่จัดตั้งขึ้นมาโดยข้อตกลงทั่วไปว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า(แกตต์) นอกจากนั้นแล้ว ข้อตกลงให้สิทธิพิเศษเหล่านี้ก็ยังได้วางข้อกำหนดว่าด้วยระบบการสร้างเถียรภาพของรัษฎากรขาออก(เอสทีเอบีอีเอ็กซ์)ซึ่งรวมถึงการให้การสนับสนุนทางด้านราคาแก่วัตถุดิบที่ระบุไว้ในรายการนั้นด้วย
ความสำคัญ อนุสัญญาโลเมได้พิสูจน์ตัวเองว่าประสบความสำเร็จ สามารถทำให้ประเทศของกลุ่มโลกที่สามได้เข้ามาเป็นสมาชิกกว่า 60 ประเทศในปัจจุบัน การเข้ามาเป็นสมาชิกของอนุสัญญาโลเมได้อำนวยสิทธิประโยชน์แก่ภาคีทุกชาติ แต่จะอำนวยสิทธิประโยชน์มากเป็นพิเศษแก่สมาชิกที่เป็นรัฐกำลังพัฒนา ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นอาณานิคมของประเทศต่างๆในประชาคมยุโรป คุณค่าของข้อตกลงทางการค้าในอนุสัญญาโลเมนี้สอดสัมพันธ์ไปกับความต้องการของประเทศในกลุ่มโลกที่สามพอดี คือ ประเทศเหล่านี้ต่างก็มีความต้องการขยายการค้าของตนเพื่อให้ได้เงินตราสกุลแข็งๆที่จำเป็นสำหรับใช้เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์ของการพัฒนา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น